© 2024 | Jian Aan Zee - Stilte in Beweging en Beweging in Stilte | Disclaimer
Jian Aan Zee wenst je een gelukkig en gezond 2017
in het nieuwe jaar gaan de reguliere lessen op 10 Januari weer van start.“Tài Jì Quán de ultieme oefening voor lichaam en geest.”
Aan het beoefenen van tàijì worden tal van positieve zaken toegedicht. Zo kan het je sterker en weerbaar maken in het gevecht. Het compenseert eenzijdige belasting en stress. Ook zijn er mensen die melden dat hun gezondheid is toegenomen en dat zij minder vatbaar zijn voor ziekte of sneller herstellen. Diegenen die tàijì regelmatig beoefenen zullen zich in deze en andere positieve voorbeelden herkennen. Tegenwoordig staat gezondheid op de voorgrond. Het lichaam wordt op een zachte wijze getraind en heeft hierdoor bijna geen belasting voor pezen en gewrichten. Door de langzame uitvoering wordt het meditatieve effect waarneembaar waardoor het ontspannend werkt op lichaam en geest en hierdoor ook stressverlagend werkt. Het helpt je concentratie, evenwicht, balans en coördinatie te verbeteren. Doordat beoefening van tàijì je lichaam versterkt en de geest ontspant bevordert het ook de gezondheid. Tàijì oefeningen zijn gracieus en zacht, het wordt ook wel meditatie in beweging genoemd. Men gaat uit van een energie, Qi, die moet circuleren. Qi is het basisprincipe van de Chinese geneeskunde. De Chinese geneeskunde gaat er van uit dat het lichaam de geest volgt en dat een lichamelijke ziekte zijn oorzaak heeft in een verstoord evenwicht tussen de energie van de geest en het lichaam. Tàijì heeft als doel om lichaam en geest terug te laten keren naar hun oorspronkelijke, zuivere en gezonde staat zodat er weer efficiënt met lichamelijke en geestelijke energie kan worden omgegaan. Ook betekent Tai Ji evenwicht van Yin en Yang. Yang is de beweging en Yin is de rust. De cirkel eromheen symboliseert gelijktijdig zowel de uiterlijke beweging en innerlijke rust en met deze achtergrond wordt het ook als een vechtsport beschouwt. In de tàijì lessen maken we kennis met de grondbeginselen van de Wu stijl Tài Jì Quán . Elke les bestaat uit drie onderdelen: 1. de opwarming met de voorbereidende oefeningen om de spieren op te warmen, gewrichten en banden los te maken en contact te krijgen met je lichaam. 2. de vorm, het stap voor stap leren van de eerste bewegingen, dat zijn bewegingen die heel precies en in een vaste volgorde langzaam worden uitgevoerd. Elke les wordt de vorm vanaf het begin een aantal keren herhaald en de fouten gecorrigeerd en de verbeterde vorm weer een aantal keren herhaald. 3. als afsluiting de afkoeling. Wil je een proefles volgen of vind je het leuk om iemand mee te nemen dan kan dat altijd. Laat het ons even weten via de contactpagina.
“In memoriam” meester Ma Jiangbao
Bart Saris
Op 12 oktober 2016 is grootmeester Ma Jiangbao in Rotterdam (NL) overleden. Zijn overlijden is een groot verlies, niet alleen voor de Wu-stijl, maar voor taijiquan wereldwijd. Vooral in Europa komt dat hard aan, omdat hij hier sinds 1986 als leraar actief was. Na 30 jaar blijft hier een grote schare leerlingen achter. Ma Jiangbao was de zoon van Wu Yinghua en Ma Yueliang, beiden reeds bij leven taiji-legendes, in en buiten China. Ook was hij officieel de opvolger in de Wu taiji familielijn. Voor Europa was het puur geluk, dat zich hier een familielid, tevens stamhouder, van één van de belangrijkste taiji families vestigde. Ma Jiangbao was in 1986 samen met zijn vader Ma Yueliang in Europa, op uitnodiging van “Tommy”, zoals hij hier genoemd wordt, een Chinese leerling van zijn vader uit Düsseldorf. Hij was Chinees arts en had tevens een Chinese boekwinkel in Düsseldorf. Zelf ontmoette ik beiden in 1986 in Amsterdam in het Tropenmuseum. Er werden daar toen China-dagen georganiseerd ter gelegenheid van de afsluiting van de beginnerscursus Chinese taal “Ni hao” die was uitgezonden op de Nederlandse tv door Teleac (een onderwijs omroep). Ik had toen al een paar jaar “taiji” beoefening achter de rug, op de manier zoals dat toen was: flarden ervan dreven Europa binnen en iedereen deelde dat beetje wat hij opstak met iedereen die belangstelling had. Niemand hier wist toen nog van de hoed en de rand. Het meeste materiaal was afkomstig uit Taiwan en kwam via New York. Vele gaven na een cursusje van drie weken al volop les. Niemand had antwoorden op de vragen die onherroepelijk opkwamen. Jouw lesgever vroeg het dan aan zijn lesgever en die weer aan de zijne, enz. het antwoord was uiteindelijk steevast dat de “professor” het bij leven zo placht te doen. Niemand, ook niet de “meester-leerlingen” van Zheng Manqing kon echter zeggen waarom. Vanaf het eerste moment dat ik vader en zoon daar aan het werk zag, was me duidelijk dat wat zij lieten zien het “echte” werk was en precies dat wat ik wilde leren. Al snel kwam ik erachter dat beiden in Düsseldorf logeerden en dat daar ook les gegeven werd door meester Ma Jiangbao. Zijn vader, toen al 86 jaar oud, keerde terug naar China en liet zijn zoon achter om Wu taiji hier te onderwijzen. Ik heb hem toen al daar opgezocht en gevraagd of ik les kon krijgen. Het antwoord was: “Ja” en sindsdien heb ik zijn onderricht gevolgd zowel in wekelijkse lessen als later ook privé. De eerste twee jaren woonde hij in Düsseldorf, maar toen zijn visum was verlopen, zou hij terug moeten naar China. Hij verdween en niemand wist beter als dat hij terug was gegaan naar China. Wij, zijn leerlingen van dat moment, een gemengd DuitsNederlands groepje, bleven als “weeskinderen” achter. Echter, contacten die er sinds Amsterdam waren met de Chinese gemeenschap in Nederland, zorgde ervoor dat hij op uitnodiging naar Nederland kon komen en daar les gaan geven in Rotterdam. De Chinese gemeenschap zorgde voor visa voor 4 jaar . Later trad hij in het huwelijk en uiteindelijk kreeg hij ook een Nederlands paspoort. Al vrij snel kwam ik er achter dat hij in Nederland was achtergebleven en ook waar hij verbleef, namelijk in het grote drijvende Chinese restaurant, annex hotel, Ocean Paradise aan de voet van de Euromast in Rotterdam. In dat hotel-restaurant was ook een wushu school, waar hij op uitnodiging les gaf aan chinezen en hun kinderen. Het nederlands-duitse groepje hield intussen het onderlinge contact levend en wij oefenden samen in Venlo. Toen ik wist waar meester Ma verbleef, ben ik naar hem toegegaan om te vragen of hij af en toe voor ons naar Venlo wilde komen. Het werd een bijzonder weerzien. Na de eerste begroeting zette hij me meteen een pul bier voor de neus. Daarna ging ik met hem naar zijn verblijfsruimte boven en daar hebben we ongeveer een uur tuishou (pushing hands) gedaan. Ik heb toen alle hoeken van die ruimte gezien, uiteraard niet wetend wat hij allemaal precies deed, maar van het gevoel van dit alles heb ik, toen al, veel opgestoken. Terug naar beneden, weer een pul bier, nu met uitgebreid eten, en pas daarna vroeg hij me wat ik kwam doen. Ik heb hem toen gevraagd of hij af en toe naar ons kon komen om les te geven. Wel, dat kon! En zo begon het in Venlo. Al snel bedacht ik, dat het een goed idee zou zijn, lessen voor hem te organiseren, en allengs groeide Venlo uit tot een nederlands-duits centrum voor zijn lessen. Toendertijd kon hij alleen met visum de grens over, dus de duitse leerlingen moesten wel naar Venlo komen. Jaren later toen de grenzen open gingen en hij zijn paspoort had, zijn het enige duitse leerlingen geweest die lessen en seminars voor hem ook in Düsseldorf zijn gaan organiseren en daarmee het bereik van zijn lessen enorm hebben vergroot. Met name Martin Bödicker en zijn leerling en latere vrouw Freya moeten hier genoemd worden. In die, nog tamelijk begintijd, is ook de EWTC opgericht, de Europese Vereniging voor traditionele Wu taiji. Veel beoefenaars werden er lid van. De EWTC ging later ook examens organiseren, waar men voor het oog van meester Ma, het leraarschap kon bereiken. Meester Ma Jiangbao, alsmede zijn ouders zijn van het begin af aan erelid van de EWTC geweest. Alle leden van de vereniging en uiteraard ook de leraren, hebben zijn taiji geleerd. Hij was de enige echte bron. Hoogtepunten in die tijd van “Aufschwung” waren de Pinksterseminars in Venlo, de taiji manifestaties op het “museum Insel” in Hombroich en de oefenvakanties in Casimierz (Polen). Een minder positief punt in de ontwikkeling van het Wu taiji vanaf 1986 in Europa, was het moment waarop enige leden besloten de democratische EWTC te verlaten, en een eigen school op te richten op zakelijke basis. Zij wilden van het lesgeven hun beroep maken en aan het hoofd staan van een organisatie waarbinnen zij zelf de dienst zouden kunnen uitmaken. De EWTC paste daar niet zo goed bij, vanwege het democratische karakter ervan en het familiaire taiji gevoel dat erbij hoorde. De EWTC verloor in die tijd een aantal leden, maar er bleven er genoeg over om zich weer op te richten en actief te werken aan de verspreiding van Wu taiji in Europa. Groeikernen zijn er op heden in delen van Nederland, Duitsland (oa.Düsseldorf, Keulen en de Bodensee), Oostenrijk, Spanje, Italie, Frankrijk en Roemenie. De splitsing bestaat helaas nog steeds. We hopen echter, dat het wegvallen van meester Ma Jiangbao er toe zal leiden dat al degenen die zich met hetzelfde,namelijk zijn tajji,bezig houden, ook samen zijn erfenis levend zullen houden. De Leraar Meester Ma Jiangbao beoefende niet alleen taiji, hij belichaamde ook praktisch als mens het buitengewone en oorspronkelijke taiji van de familie Wu / Ma. Wereldwijd gezien is Wu taiji één van de meest beoefende stijlen. Meester Ma was een buitengewoon bescheiden mens, die ten opzichte van iedereen welwillend en respectvol was. Zijn liefdevolle wijze van lesgeven was inspirerend en motiveerde zijn leerlingen. Hij was altijd geduldig en verdroeg het van ons “lang neuzen”, dat wij vele vragen stelden, iets wat in China niet vanzelfsprekend is. Alle vragen werden altijd beantwoord met niet alleen het hoe, maar ook het waarom zó, van bewegingen, houdingen etc. Zijn hands-on correcties waren van het soort, die je meteen lieten weten/voelen, dat het zo moest en niet anders. Dat was niet omdat hij het zei, maar omdat, zo gezegd het taiji zelf naar je communiceerde dat het zó moest en niet anders. Op deze en andere wijze (bv. door voor te doen) konden zijn leerlingen de ervaringen op doen, die hen verder hielpen. Zijn gezegde daarbij was, dat je moet weten wat je voelt en moet voelen wat je weet. De vormen die hij doorgaf zijn van een ongekende precisie (één van de belangrijkste eisen bij de uitvoering). Ook zijn ze absoluut puur, dat wil zeggen helemaal compleet tot in het kleinste detail; alles wat er in moet zitten, zit erin, maar ook niet méér dan dat. Er is niets te weinig, maar ook niets teveel (geen overbodige versieringen). Zijn uitvoering en flow was ongeëvenaard en ademde de schoonheid van stilte. In zijn aanpak zat geen spoor van de “zweverigheid” die je bij zeer veel moderne taiji varianten ziet. Hij was een typische leraar van de “no-nonsense” soort. Als hij mensen op een zogenaamde taijiachtige manier zag bewegen, ontlokte dat steevast de opmerking: “Dat is geen taiji, dat is dansen!”. Hij bedoelde daarmee niet te zeggen dat het slecht of minderwaardig was, hij had namelijk niets tegen dansen. Dat kan aangenaam en als lichaamsbeweging mooi en nuttig zijn voor mensen, maar in zijn optiek was taiji iets totaal anders en moest het niet met taiji verward worden of als zodanig verkocht. Zijn pushing hands stond op eenzame hoogte en hij voelde nooit hard aan, hoezeer men door hem ook alle kanten op vloog. Hij leek elke beweging die je maakte van te voren al te kennen en te neutraliseren in het niets. Hij genoot altijd van het “sparren” met iedereen. Zelf heb ik tallose malen met hem gedemonstreerd en het was altijd een leerzaam genot om te doen. Tuishou was voor hem uitermate belangrijk om de kern van de bewegingen zichtbaar te maken. De lange vorm en tuishou waren voor hem desondanks de twee kanten van één medaille: het één bestaat niet zonder het ander en samen vormden ze voor hem de kern van het taiji, waarbij hij oprecht genoot van het fysieke contact met zijn leerlingen tijdens de beoefening. Als leerling moest men zich naar zijn inzicht ook ontwikkelen tot een “goed” mens en precies dat leefde hij aan allen voor. Kinderen had hij jammer genoeg niet, maar dat maakte weer dat velen, die dichter bij hem kwamen het gevoel kregen dat hij hen zo’n beetje als zijn kinderen beschouwde, met name in de kring van de Tudis, de kring van zowel europeanen als chinesen, die hem het meest nabij was. De EWTC na het overlijden van meester Ma Jiangbao Er is in de maanden voorafgaande aan het heengaan van meester Ma Jiangbao enige ophef ontstaan over de richting waarin de gedachte en plannen van het bestuur van de vereninging gaan met betrekking tot de toekomst van de EWTC. Wat er ook zij van de richting waarin we denken, wij zelf hebben meester Ma Jiangbao geraadpleegd over de toekomst, toen hij nog aanspreekbaar en helder van geest was, en hij reageerde zeer positief op de plannen en ideeën die we aandroegen. Het uitgangspunt van mij en de rest van het bestuur van de EWTC is dat datgene wat hij naar Europa bracht en ons heeft geleerd beschouwd kan worden als een kostbare schat, zozeer zelfs dat het niet ongewoon is dat het beoefenaars aantrok en trekt uit andere zelfverdedigingskunsten of andere taijiquan stijlen. Soortgelijk materiaal van die kwaliteit en uitleg vindt men nergens elders in het traditionele Wu taiji, of bij andere stijlen. Wat hij ons nalaat is het waard zo onbeschadigd mogelijk doorgegeven te worden aan toekomstige generaties beoefenaars. Hij heeft ons in de loop van de tijd de instrumenten gegeven niet alleen om zijn taiji vormen en tuishou op de juiste en preciese manier uit te voeren en het hoe en waarom, maar ook om zelf te controleren of alles correct is in alle stadia van de bewegingen van en naar de houdingen, de stadia dus tussen de postures met een naam . Dit geeft de mogelijkheid om als er varianten zijn, deze op juistheid te beoordelen. (N.b. meester Ma gaf soms van bewegingen meerdere even-gelijkwaardige varianten, die gerust naast elkaar kunnen blijven bestaan!) Wij zijn ons daarbij zeer bewust van hoe in andere stijlen materiaal verspreid en verwaterd is geraakt in de loop van de tijd. Er is daar zo langzaam een eindelose rij van “meesters” die alle op een verschillende manier de waarheid in pacht willen hebben. Wij bedachten dat het nodig is, dat er een plek moet komen waar zijn nalatenschap intact bewaard en doorgegeven wordt. Het bestuur van de EWTC heeft bedacht, dat omdat deze kennis nu binnen de vereniging voorradig is, deze bij uitstek een plaats is waar dit zou kunnen worden gerealiseerd, als de leden daarmee instemmen. Natuurlijk is de EWTC zich bewust van het feit dat niet alleen daar kennis van meester Ma’s taiji is opgeslagen. Velen hebben in de loop van de jaren veel geleerd, zowel rechtstreeks als indirect. Wij hopen dat de dragers ervan die kennis en ervaring willen inbrengen om in de toekomst het materiaal te completeren, te ijken en eventueel verder te ontwikkelen. Het gaat daarbij om deskundigheid en kennis aangaande de lange vorm, korte vorm, snelle vorm, sabel, speer, zwaard en tuishou, voorzover hij dat alles aan ons heeft geleerd met alles erop en eraan. Bovendien leidde de vereniging al sinds jaar en dag leraren op met dit materiaal en werden die onder meester Ma zijn toezicht geëxamineerd naar zijn normen. De EWTC was van meet af aan meester Ma’s vereniging. Hij en zijn ouders waren er de ereleden van en de verbinding met hem was een soort familiaire. Om de vereniging aan meester Ma’s taiji te kunnen wijden is wel een aanpassing nodig van de statuten. Thans heeft de EWTC als doelstelling nog de bevordering van het “traditionele” Wu taijiquan. Deze term is als doel te breed, omdat het potentieel zoveel kan omvatten dat meester Ma’s taiji erin verdwijnt of geassocieerd zou kunnen worden met beoefenaars van zgn. traditionele Wu taiji die hij zelf niet zou verwelkomen Wij vroegen meester Ma nog niet zo lang geleden wat hij ervan zou vinden als de EWTC uitsluitend aan zijn taiji zou worden gewijd, zijn antwoord was volmondig “JA”. Wij zullen daarom dergelijke wijzingen van de statuten bij de eerstvolgende algemene ledenvergadering gaan voorstellen. Als die wijziging er zou komen, betekent dat niet dat leden niet meer mogen of kunnen leren van andere leden van de Wu / Ma familie of van wie verder dan ook. Wij zijn ons gewaar van het feit dat meester Ma ons niet alle vormen heeft bijgebracht die er in de Wu stijl zijn. Zo is er een korte speervorm, die hij ons nog niet voldoende leerde. Ook zijn er diverse zwaardvormen blijven liggen en op het terrein van tuishou, de lopende varianten. Uiteraard is al dit materiaal welkom. De focus zal echter liggen op het doorgeven en verdiepen (waar mogelijk) van wat Ma Jiangbao ons wél heeft geleerd. Daar zal ook de nadruk liggen als het gaat om het opleiden en examineren van leraren en vooral ook op het begeleiden van de verdere ontwikkeling van reeds actieve leraren, op de wijze zoals meester Ma Jiangbao dat zelf al deed tijdens de maandelijkse leraren seminars in Venlo, een opleidingstaak waarmee hij mij heeft belast toen hij die opgave als te zwaar begon te ervaren. De vereniging zal zich niet afsluiten voor aanvulling van kennis en kunde van het Wu taiji, maar er zal daarbij wel op worden toegezien dat meester Ma’s nalatenschap niet verwatert bij het beoefenen en doorgeven. Die nalatenschap is het ook, die de leraren geacht worden te beoefenen en/of verder te ontwikkelen en te onderwijzen. Wij hopen dat allen die meester Ma’s Wu taiji beoefenen, zo mogelijk in eensgezindheid het Wu taiji in navolging van Ma Jiangbao in de toekomst zullen blijven beoefenen, ter ere van en nagedachtenis aan hem die ons bij leven al zo lief en dierbaar was. Bart Saris Voorzitter EWTC
Zwaard seminar met Dr. Jin Ye
Dr. Jin Ye is de kleindochter van Wu Yinghua en Ma Yueliang, de achterkleindochter van Wu Jianquan, de oprichter van Wu Style Tài Jì Quán Association in China. Dr. Jin Ye is de nicht van Ma Jiangbao. Dr. Jin Ye is uniek in het Verenigd Koninkrijk en de EU voor haar inzicht en kennis van de Wu stijl Tài Jì Quán . Ze begon met het beoefenen van de Wu Style in Shanghai toen ze nog maar 10 jaar oud was. Toen ze 16 was begon ze het bestuderen van de theorie met haar grootouders Wu Yinghua en Ma Yueliang. Ze is de enige leraar in het Verenigd Koninkrijk die de vijf Wu stijl zwaardvormen beheerst. In 2017 zijn er drie seminars gepland. De seminars worden ingevuld met voornamelijk de Qi Xing zwaardvorm, aangevuld met basis zwaard bewegingen en Tui Shou met stappen en dubbel zwaard. datum en tijd: Op 25 en 26 februari, 22 en 23 april en 2 en 3 september. zaterdag, 12:00 tot 18:00 uur (Qi Xing zwaardvorm) zondag, 9:00 tot 13:00 uur (dubbel zwaard en tui shou) plaats: Kaasmarktschool Kaasmarkt 1 2312 HZ Leiden Kosten: 60€ voor zaterdag en 50€ voor zondag.
Wereld Taiji-dag Den Helder 29 april 2017
Ieder jaar is het de laatste zaterdag van april Wereld Taiji-dag, dit jaar op zaterdag 29 april. Een wereldwijd evenement waarbij miljoenen mensen meedoen met het doorgeven van deze Taiji “wave”. Ook dit jaar wordt dat evenement van 11.00 tot 13.00 uur gehouden op het strand, strandslag Duinoord tegenover Beach Club Citadel. Heeft u altijd al eens kennis willen maken met deze Chinese bewegingsleer? Dan is dit een uitgelezen kans. Iedereen kan meedoen: jong en oud, ook als u nog nooit aan Taiji hebt gedaan en het graag eens wil proberen. Jian Aan Zee geeft behalve de Taiji demonstratie van de Wu stijl ook een workshop Tui Shou (push hands) omstreeks 12.15 uur. Zoals gezegd, miljoenen mensen over de hele wereld beoefenen deze dag Taiji en/of Qi-Gong oefeningen. Zo gaat een golf van energie en harmonie als een “wave” de hele wereld in 24-uur rond. Het startsein word in Nieuw-Zeeland gegeven (waar de zon als eerste opkomt). Daarna gaat het de hele wereld rond en de hekkensluiter is Hawaï. Inmiddels doen meer dan 70 landen hier actief aan mee, met als thema “One World….. One Breath”. De huidige maatschappij kent veel stress. Mensen hebben het altijd druk. We moeten veel. Er is een groeiende behoefte aan evenwicht. Taiji-oefeningen zijn gracieus en zacht, het wordt ook wel meditatie in beweging genoemd. Men gaat uit van een energie, qi, die moet circuleren. Qi is het basisprincipe van de Chinese geneeskunde. Die gaat er van uit dat het lichaam de geest volgt en dat een lichamelijke ziekte zijn oorzaak heeft in een verstoord evenwicht tussen de energie van de geest en het lichaam. Taiji heeft als doel om lichaam en geest terug te laten keren naar hun oorspronkelijke, zuivere en gezonde staat zodat er weer efficiënt met lichamelijke en geestelijke energie kan worden omgegaan. Taiji houdt u gezond en heeft allerlei voordelen. Het versterkt lichaam en geest, vormt bijna geen belasting voor pezen en gewrichten, is goed voor de coördinatie en balans en iedereen kan het doen. Het kan op bijna iedere plek worden uitgevoerd en er is geen speciale kleding voor vereist. Datum: 29-04-2017 Tijd: 11:00-13:00 uur Locatie: strandslag Duinoord, op het strand tegenover Beach Club Citadel Voor meer informatie: worldtaichiday.orgStart nieuwe lessen in september
Altijd al van plan om met tàijì te beginnen ? Maar kwam het er niet van ?
September is het ideale moment om met tàijì te beginnen. In deze maand kan je gratis en zonder verplichtingen deelnemen aan de introductie lessen op de dinsdagavond. Ben je benieuwd hoe tàijì jouw leven kan verrijken? Laat je dan uitdagen en neem contact op met Jian Aan Zee.“Tài Jì Quán de ultieme oefening
voor lichaam en geest.”
Aan het beoefenen van tàijì worden tal van positieve zaken toegedicht. Zo kan het je sterker en weerbaar maken in het gevecht. Het compenseert eenzijdige belasting en stress. Ook zijn er mensen die melden dat hun gezondheid is toegenomen en dat zij minder vatbaar zijn voor ziekte of sneller herstellen. Diegenen die tàijì regelmatig beoefenen zullen zich in deze en andere positieve voorbeelden herkennen. Tegenwoordig staat gezondheid op de voorgrond. Het lichaam wordt op een zachte wijze getraind en heeft hierdoor bijna geen belasting voor pezen en gewrichten. Door de langzame uitvoering wordt het meditatieve effect waarneembaar waardoor het ontspannend werkt op lichaam en geest en hierdoor ook stressverlagend werkt. Het helpt je concentratie, evenwicht, balans en coördinatie te verbeteren. Doordat beoefening van tàijì je lichaam versterkt en de geest ontspant bevordert het ook de gezondheid. Tàijì oefeningen zijn gracieus en zacht, het wordt ook wel meditatie in beweging genoemd. Men gaat uit van een energie, Qi, die moet circuleren. Qi is het basisprincipe van de Chinese geneeskunde. De Chinese geneeskunde gaat er van uit dat het lichaam de geest volgt en dat een lichamelijke ziekte zijn oorzaak heeft in een verstoord evenwicht tussen de energie van de geest en het lichaam. Tàijì heeft als doel om lichaam en geest terug te laten keren naar hun oorspronkelijke, zuivere en gezonde staat zodat er weer efficiënt met lichamelijke en geestelijke energie kan worden omgegaan. Ook betekent Tai Ji evenwicht van Yin en Yang. Yang is de beweging en Yin is de rust. De cirkel eromheen symboliseert gelijktijdig zowel de uiterlijke beweging en innerlijke rust en met deze achtergrond wordt het ook als een vechtsport beschouwt. In de tàijì lessen maken we kennis met de grondbeginselen van de Wu stijl Tài Jì Quán . Elke les bestaat uit drie onderdelen: 1. de opwarming met de voorbereidende oefeningen om de spieren op te warmen, gewrichten en banden los te maken en contact te krijgen met je lichaam. 2. de vorm, het stap voor stap leren van de eerste bewegingen, dat zijn bewegingen die heel precies en in een vaste volgorde langzaam worden uitgevoerd. Elke les wordt de vorm vanaf het begin een aantal keren herhaald en de fouten gecorrigeerd en de verbeterde vorm weer een aantal keren herhaald. 3. als afsluiting de afkoeling. Wil je een proefles volgen of vind je het leuk om iemand mee te nemen dan kan dat altijd. Laat het ons even weten via de contactpagina.
Wereld Taiji-dag Den Helder 29 april 2017
Ieder jaar is het de laatste zaterdag van april Wereld Taiji-dag, dit jaar op zaterdag 29 april. Een wereldwijd evenement waarbij miljoenen mensen meedoen met het doorgeven van deze Taiji-wave. Ook dit jaar wordt dat evenement van 11.00 tot 13.00 uur gehouden op het strand, strandslag Duinoord tegenover Beach Club Citadel. Heeft u altijd al eens kennis willen maken met deze Chinese bewegingsleer? Dan is dit een uitgelezen kans. Iedereen kan meedoen: jong en oud, ook als u nog nooit aan Taiji hebt gedaan en het graag eens wil proberen. Jian Aan Zee geeft behalve de Taiji demonstratie van de Wu stijl ook een workshop Tui Shou (push hands) omstreeks 12.15 uur. Zoals gezegd, miljoenen mensen over de hele wereld beoefenen deze dag Taiji en/of Qi-Gong oefeningen. Zo gaat een golf van energie en harmonie als een “wave” de hele wereld in 24-uur rond. Het startsein word in Nieuw-Zeeland gegeven (waar de zon als eerste opkomt). Daarna gaat het de hele wereld rond en de hekkensluiter is Hawaï. Inmiddels doen meer dan 70 landen hier actief aan mee, met als thema ‘One World….. One Breath”. De huidige maatschappij kent veel stress. Mensen hebben het altijd druk. We moeten veel. Er is een groeiende behoefte aan evenwicht. Taiji-oefeningen zijn gracieus en zacht, het wordt ook wel meditatie in beweging genoemd. Men gaat uit van een energie, qi, die moet circuleren. Qi is het basisprincipe van de Chinese geneeskunde. Die gaat er van uit dat het lichaam de geest volgt en dat een lichamelijke ziekte zijn oorzaak heeft in een verstoord evenwicht tussen de energie van de geest en het lichaam. Taiji heeft als doel om lichaam en geest terug te laten keren naar hun oorspronkelijke, zuivere en gezonde staat zodat er weer efficiënt met lichamelijke en geestelijke energie kan worden omgegaan. Taiji houdt u gezond en heeft allerlei voordelen. Het versterkt lichaam en geest, vormt bijna geen belasting voor pezen en gewrichten, is goed voor de coördinatie en balans en iedereen kan het doen. Het kan op bijna iedere plek worden uitgevoerd en er is geen speciale kleding voor vereist. Datum: 29-04-2017 Tijd: 11:00-13:00 uur Locatie: strandslag Duinoord, op het strand tegenover Beach Club Citadel Voor meer informatie: worldtaichiday.org
Nieuws
Jian Aan Zee wenst je een gelukkig en gezond
2017
in het nieuwe jaar gaan de reguliere lessen op 10 Januari weer van start.“Tài Jì Quán de ultieme oefening voor lichaam en
geest.”
Aan het beoefenen van tàijì worden tal van positieve zaken toegedicht. Zo kan het je sterker en weerbaar maken in het gevecht. Het compenseert eenzijdige belasting en stress. Ook zijn er mensen die melden dat hun gezondheid is toegenomen en dat zij minder vatbaar zijn voor ziekte of sneller herstellen. Diegenen die tàijì regelmatig beoefenen zullen zich in deze en andere positieve voorbeelden herkennen. Tegenwoordig staat gezondheid op de voorgrond. Het lichaam wordt op een zachte wijze getraind en heeft hierdoor bijna geen belasting voor pezen en gewrichten. Door de langzame uitvoering wordt het meditatieve effect waarneembaar waardoor het ontspannend werkt op lichaam en geest en hierdoor ook stressverlagend werkt. Het helpt je concentratie, evenwicht, balans en coördinatie te verbeteren. Doordat beoefening van tàijì je lichaam versterkt en de geest ontspant bevordert het ook de gezondheid. Tàijì oefeningen zijn gracieus en zacht, het wordt ook wel meditatie in beweging genoemd. Men gaat uit van een energie, Qi, die moet circuleren. Qi is het basisprincipe van de Chinese geneeskunde. De Chinese geneeskunde gaat er van uit dat het lichaam de geest volgt en dat een lichamelijke ziekte zijn oorzaak heeft in een verstoord evenwicht tussen de energie van de geest en het lichaam. Tàijì heeft als doel om lichaam en geest terug te laten keren naar hun oorspronkelijke, zuivere en gezonde staat zodat er weer efficiënt met lichamelijke en geestelijke energie kan worden omgegaan. Ook betekent Tai Ji evenwicht van Yin en Yang. Yang is de beweging en Yin is de rust. De cirkel eromheen symboliseert gelijktijdig zowel de uiterlijke beweging en innerlijke rust en met deze achtergrond wordt het ook als een vechtsport beschouwt. In de tàijì lessen maken we kennis met de grondbeginselen van de Wu stijl Tài Jì Quán . Elke les bestaat uit drie onderdelen: 1. de opwarming met de voorbereidende oefeningen om de spieren op te warmen, gewrichten en banden los te maken en contact te krijgen met je lichaam. 2. de vorm, het stap voor stap leren van de eerste bewegingen, dat zijn bewegingen die heel precies en in een vaste volgorde langzaam worden uitgevoerd. Elke les wordt de vorm vanaf het begin een aantal keren herhaald en de fouten gecorrigeerd en de verbeterde vorm weer een aantal keren herhaald. 3. als afsluiting de afkoeling. Wil je een proefles volgen of vind je het leuk om iemand mee te nemen dan kan dat altijd. Laat het ons even weten via de contactpagina.
“In memoriam” meester Ma Jiangbao
Bart Saris
Op 12 oktober 2016 is grootmeester Ma Jiangbao in Rotterdam (NL) overleden. Zijn overlijden is een groot verlies, niet alleen voor de Wu-stijl, maar voor taijiquan wereldwijd. Vooral in Europa komt dat hard aan, omdat hij hier sinds 1986 als leraar actief was. Na 30 jaar blijft hier een grote schare leerlingen achter. Ma Jiangbao was de zoon van Wu Yinghua en Ma Yueliang, beiden reeds bij leven taiji-legendes, in en buiten China. Ook was hij officieel de opvolger in de Wu taiji familielijn. Voor Europa was het puur geluk, dat zich hier een familielid, tevens stamhouder, van één van de belangrijkste taiji families vestigde. Ma Jiangbao was in 1986 samen met zijn vader Ma Yueliang in Europa, op uitnodiging van “Tommy”, zoals hij hier genoemd wordt, een Chinese leerling van zijn vader uit Düsseldorf. Hij was Chinees arts en had tevens een Chinese boekwinkel in Düsseldorf. Zelf ontmoette ik beiden in 1986 in Amsterdam in het Tropenmuseum. Er werden daar toen China-dagen georganiseerd ter gelegenheid van de afsluiting van de beginnerscursus Chinese taal “Ni hao” die was uitgezonden op de Nederlandse tv door Teleac (een onderwijs omroep). Ik had toen al een paar jaar “taiji” beoefening achter de rug, op de manier zoals dat toen was: flarden ervan dreven Europa binnen en iedereen deelde dat beetje wat hij opstak met iedereen die belangstelling had. Niemand hier wist toen nog van de hoed en de rand. Het meeste materiaal was afkomstig uit Taiwan en kwam via New York. Vele gaven na een cursusje van drie weken al volop les. Niemand had antwoorden op de vragen die onherroepelijk opkwamen. Jouw lesgever vroeg het dan aan zijn lesgever en die weer aan de zijne, enz. het antwoord was uiteindelijk steevast dat de “professor” het bij leven zo placht te doen. Niemand, ook niet de “meester-leerlingen” van Zheng Manqing kon echter zeggen waarom. Vanaf het eerste moment dat ik vader en zoon daar aan het werk zag, was me duidelijk dat wat zij lieten zien het “echte” werk was en precies dat wat ik wilde leren. Al snel kwam ik erachter dat beiden in Düsseldorf logeerden en dat daar ook les gegeven werd door meester Ma Jiangbao. Zijn vader, toen al 86 jaar oud, keerde terug naar China en liet zijn zoon achter om Wu taiji hier te onderwijzen. Ik heb hem toen al daar opgezocht en gevraagd of ik les kon krijgen. Het antwoord was: “Ja” en sindsdien heb ik zijn onderricht gevolgd zowel in wekelijkse lessen als later ook privé. De eerste twee jaren woonde hij in Düsseldorf, maar toen zijn visum was verlopen, zou hij terug moeten naar China. Hij verdween en niemand wist beter als dat hij terug was gegaan naar China. Wij, zijn leerlingen van dat moment, een gemengd DuitsNederlands groepje, bleven als “weeskinderen” achter. Echter, contacten die er sinds Amsterdam waren met de Chinese gemeenschap in Nederland, zorgde ervoor dat hij op uitnodiging naar Nederland kon komen en daar les gaan geven in Rotterdam. De Chinese gemeenschap zorgde voor visa voor 4 jaar . Later trad hij in het huwelijk en uiteindelijk kreeg hij ook een Nederlands paspoort. Al vrij snel kwam ik er achter dat hij in Nederland was achtergebleven en ook waar hij verbleef, namelijk in het grote drijvende Chinese restaurant, annex hotel, Ocean Paradise aan de voet van de Euromast in Rotterdam. In dat hotel-restaurant was ook een wushu school, waar hij op uitnodiging les gaf aan chinezen en hun kinderen. Het nederlands-duitse groepje hield intussen het onderlinge contact levend en wij oefenden samen in Venlo. Toen ik wist waar meester Ma verbleef, ben ik naar hem toegegaan om te vragen of hij af en toe voor ons naar Venlo wilde komen. Het werd een bijzonder weerzien. Na de eerste begroeting zette hij me meteen een pul bier voor de neus. Daarna ging ik met hem naar zijn verblijfsruimte boven en daar hebben we ongeveer een uur tuishou (pushing hands) gedaan. Ik heb toen alle hoeken van die ruimte gezien, uiteraard niet wetend wat hij allemaal precies deed, maar van het gevoel van dit alles heb ik, toen al, veel opgestoken. Terug naar beneden, weer een pul bier, nu met uitgebreid eten, en pas daarna vroeg hij me wat ik kwam doen. Ik heb hem toen gevraagd of hij af en toe naar ons kon komen om les te geven. Wel, dat kon! En zo begon het in Venlo. Al snel bedacht ik, dat het een goed idee zou zijn, lessen voor hem te organiseren, en allengs groeide Venlo uit tot een nederlands-duits centrum voor zijn lessen. Toendertijd kon hij alleen met visum de grens over, dus de duitse leerlingen moesten wel naar Venlo komen. Jaren later toen de grenzen open gingen en hij zijn paspoort had, zijn het enige duitse leerlingen geweest die lessen en seminars voor hem ook in Düsseldorf zijn gaan organiseren en daarmee het bereik van zijn lessen enorm hebben vergroot. Met name Martin Bödicker en zijn leerling en latere vrouw Freya moeten hier genoemd worden. In die, nog tamelijk begintijd, is ook de EWTC opgericht, de Europese Vereniging voor traditionele Wu taiji. Veel beoefenaars werden er lid van. De EWTC ging later ook examens organiseren, waar men voor het oog van meester Ma, het leraarschap kon bereiken. Meester Ma Jiangbao, alsmede zijn ouders zijn van het begin af aan erelid van de EWTC geweest. Alle leden van de vereniging en uiteraard ook de leraren, hebben zijn taiji geleerd. Hij was de enige echte bron. Hoogtepunten in die tijd van “Aufschwung” waren de Pinksterseminars in Venlo, de taiji manifestaties op het “museum Insel” in Hombroich en de oefenvakanties in Casimierz (Polen). Een minder positief punt in de ontwikkeling van het Wu taiji vanaf 1986 in Europa, was het moment waarop enige leden besloten de democratische EWTC te verlaten, en een eigen school op te richten op zakelijke basis. Zij wilden van het lesgeven hun beroep maken en aan het hoofd staan van een organisatie waarbinnen zij zelf de dienst zouden kunnen uitmaken. De EWTC paste daar niet zo goed bij, vanwege het democratische karakter ervan en het familiaire taiji gevoel dat erbij hoorde. De EWTC verloor in die tijd een aantal leden, maar er bleven er genoeg over om zich weer op te richten en actief te werken aan de verspreiding van Wu taiji in Europa. Groeikernen zijn er op heden in delen van Nederland, Duitsland (oa.Düsseldorf, Keulen en de Bodensee), Oostenrijk, Spanje, Italie, Frankrijk en Roemenie. De splitsing bestaat helaas nog steeds. We hopen echter, dat het wegvallen van meester Ma Jiangbao er toe zal leiden dat al degenen die zich met hetzelfde,namelijk zijn tajji,bezig houden, ook samen zijn erfenis levend zullen houden. De Leraar Meester Ma Jiangbao beoefende niet alleen taiji, hij belichaamde ook praktisch als mens het buitengewone en oorspronkelijke taiji van de familie Wu / Ma. Wereldwijd gezien is Wu taiji één van de meest beoefende stijlen. Meester Ma was een buitengewoon bescheiden mens, die ten opzichte van iedereen welwillend en respectvol was. Zijn liefdevolle wijze van lesgeven was inspirerend en motiveerde zijn leerlingen. Hij was altijd geduldig en verdroeg het van ons “lang neuzen”, dat wij vele vragen stelden, iets wat in China niet vanzelfsprekend is. Alle vragen werden altijd beantwoord met niet alleen het hoe, maar ook het waarom zó, van bewegingen, houdingen etc. Zijn hands-on correcties waren van het soort, die je meteen lieten weten/voelen, dat het zo moest en niet anders. Dat was niet omdat hij het zei, maar omdat, zo gezegd het taiji zelf naar je communiceerde dat het zó moest en niet anders. Op deze en andere wijze (bv. door voor te doen) konden zijn leerlingen de ervaringen op doen, die hen verder hielpen. Zijn gezegde daarbij was, dat je moet weten wat je voelt en moet voelen wat je weet. De vormen die hij doorgaf zijn van een ongekende precisie (één van de belangrijkste eisen bij de uitvoering). Ook zijn ze absoluut puur, dat wil zeggen helemaal compleet tot in het kleinste detail; alles wat er in moet zitten, zit erin, maar ook niet méér dan dat. Er is niets te weinig, maar ook niets teveel (geen overbodige versieringen). Zijn uitvoering en flow was ongeëvenaard en ademde de schoonheid van stilte. In zijn aanpak zat geen spoor van de “zweverigheid” die je bij zeer veel moderne taiji varianten ziet. Hij was een typische leraar van de “no-nonsense” soort. Als hij mensen op een zogenaamde taijiachtige manier zag bewegen, ontlokte dat steevast de opmerking: “Dat is geen taiji, dat is dansen!”. Hij bedoelde daarmee niet te zeggen dat het slecht of minderwaardig was, hij had namelijk niets tegen dansen. Dat kan aangenaam en als lichaamsbeweging mooi en nuttig zijn voor mensen, maar in zijn optiek was taiji iets totaal anders en moest het niet met taiji verward worden of als zodanig verkocht. Zijn pushing hands stond op eenzame hoogte en hij voelde nooit hard aan, hoezeer men door hem ook alle kanten op vloog. Hij leek elke beweging die je maakte van te voren al te kennen en te neutraliseren in het niets. Hij genoot altijd van het “sparren” met iedereen. Zelf heb ik tallose malen met hem gedemonstreerd en het was altijd een leerzaam genot om te doen. Tuishou was voor hem uitermate belangrijk om de kern van de bewegingen zichtbaar te maken. De lange vorm en tuishou waren voor hem desondanks de twee kanten van één medaille: het één bestaat niet zonder het ander en samen vormden ze voor hem de kern van het taiji, waarbij hij oprecht genoot van het fysieke contact met zijn leerlingen tijdens de beoefening. Als leerling moest men zich naar zijn inzicht ook ontwikkelen tot een “goed” mens en precies dat leefde hij aan allen voor. Kinderen had hij jammer genoeg niet, maar dat maakte weer dat velen, die dichter bij hem kwamen het gevoel kregen dat hij hen zo’n beetje als zijn kinderen beschouwde, met name in de kring van de Tudis, de kring van zowel europeanen als chinesen, die hem het meest nabij was. De EWTC na het overlijden van meester Ma Jiangbao Er is in de maanden voorafgaande aan het heengaan van meester Ma Jiangbao enige ophef ontstaan over de richting waarin de gedachte en plannen van het bestuur van de vereninging gaan met betrekking tot de toekomst van de EWTC. Wat er ook zij van de richting waarin we denken, wij zelf hebben meester Ma Jiangbao geraadpleegd over de toekomst, toen hij nog aanspreekbaar en helder van geest was, en hij reageerde zeer positief op de plannen en ideeën die we aandroegen. Het uitgangspunt van mij en de rest van het bestuur van de EWTC is dat datgene wat hij naar Europa bracht en ons heeft geleerd beschouwd kan worden als een kostbare schat, zozeer zelfs dat het niet ongewoon is dat het beoefenaars aantrok en trekt uit andere zelfverdedigingskunsten of andere taijiquan stijlen. Soortgelijk materiaal van die kwaliteit en uitleg vindt men nergens elders in het traditionele Wu taiji, of bij andere stijlen. Wat hij ons nalaat is het waard zo onbeschadigd mogelijk doorgegeven te worden aan toekomstige generaties beoefenaars. Hij heeft ons in de loop van de tijd de instrumenten gegeven niet alleen om zijn taiji vormen en tuishou op de juiste en preciese manier uit te voeren en het hoe en waarom, maar ook om zelf te controleren of alles correct is in alle stadia van de bewegingen van en naar de houdingen, de stadia dus tussen de postures met een naam . Dit geeft de mogelijkheid om als er varianten zijn, deze op juistheid te beoordelen. (N.b. meester Ma gaf soms van bewegingen meerdere even-gelijkwaardige varianten, die gerust naast elkaar kunnen blijven bestaan!) Wij zijn ons daarbij zeer bewust van hoe in andere stijlen materiaal verspreid en verwaterd is geraakt in de loop van de tijd. Er is daar zo langzaam een eindelose rij van “meesters” die alle op een verschillende manier de waarheid in pacht willen hebben. Wij bedachten dat het nodig is, dat er een plek moet komen waar zijn nalatenschap intact bewaard en doorgegeven wordt. Het bestuur van de EWTC heeft bedacht, dat omdat deze kennis nu binnen de vereniging voorradig is, deze bij uitstek een plaats is waar dit zou kunnen worden gerealiseerd, als de leden daarmee instemmen. Natuurlijk is de EWTC zich bewust van het feit dat niet alleen daar kennis van meester Ma’s taiji is opgeslagen. Velen hebben in de loop van de jaren veel geleerd, zowel rechtstreeks als indirect. Wij hopen dat de dragers ervan die kennis en ervaring willen inbrengen om in de toekomst het materiaal te completeren, te ijken en eventueel verder te ontwikkelen. Het gaat daarbij om deskundigheid en kennis aangaande de lange vorm, korte vorm, snelle vorm, sabel, speer, zwaard en tuishou, voorzover hij dat alles aan ons heeft geleerd met alles erop en eraan. Bovendien leidde de vereniging al sinds jaar en dag leraren op met dit materiaal en werden die onder meester Ma zijn toezicht geëxamineerd naar zijn normen. De EWTC was van meet af aan meester Ma’s vereniging. Hij en zijn ouders waren er de ereleden van en de verbinding met hem was een soort familiaire. Om de vereniging aan meester Ma’s taiji te kunnen wijden is wel een aanpassing nodig van de statuten. Thans heeft de EWTC als doelstelling nog de bevordering van het “traditionele” Wu taijiquan. Deze term is als doel te breed, omdat het potentieel zoveel kan omvatten dat meester Ma’s taiji erin verdwijnt of geassocieerd zou kunnen worden met beoefenaars van zgn. traditionele Wu taiji die hij zelf niet zou verwelkomen Wij vroegen meester Ma nog niet zo lang geleden wat hij ervan zou vinden als de EWTC uitsluitend aan zijn taiji zou worden gewijd, zijn antwoord was volmondig “JA”. Wij zullen daarom dergelijke wijzingen van de statuten bij de eerstvolgende algemene ledenvergadering gaan voorstellen. Als die wijziging er zou komen, betekent dat niet dat leden niet meer mogen of kunnen leren van andere leden van de Wu / Ma familie of van wie verder dan ook. Wij zijn ons gewaar van het feit dat meester Ma ons niet alle vormen heeft bijgebracht die er in de Wu stijl zijn. Zo is er een korte speervorm, die hij ons nog niet voldoende leerde. Ook zijn er diverse zwaardvormen blijven liggen en op het terrein van tuishou, de lopende varianten. Uiteraard is al dit materiaal welkom. De focus zal echter liggen op het doorgeven en verdiepen (waar mogelijk) van wat Ma Jiangbao ons wél heeft geleerd. Daar zal ook de nadruk liggen als het gaat om het opleiden en examineren van leraren en vooral ook op het begeleiden van de verdere ontwikkeling van reeds actieve leraren, op de wijze zoals meester Ma Jiangbao dat zelf al deed tijdens de maandelijkse leraren seminars in Venlo, een opleidingstaak waarmee hij mij heeft belast toen hij die opgave als te zwaar begon te ervaren. De vereniging zal zich niet afsluiten voor aanvulling van kennis en kunde van het Wu taiji, maar er zal daarbij wel op worden toegezien dat meester Ma’s nalatenschap niet verwatert bij het beoefenen en doorgeven. Die nalatenschap is het ook, die de leraren geacht worden te beoefenen en/of verder te ontwikkelen en te onderwijzen. Wij hopen dat allen die meester Ma’s Wu taiji beoefenen, zo mogelijk in eensgezindheid het Wu taiji in navolging van Ma Jiangbao in de toekomst zullen blijven beoefenen, ter ere van en nagedachtenis aan hem die ons bij leven al zo lief en dierbaar was. Bart Saris Voorzitter EWTC
Zwaard seminar met Dr. Jin Ye
Dr. Jin Ye is de kleindochter van Wu Yinghua en Ma Yueliang, de achterkleindochter van Wu Jianquan, de oprichter van Wu Style Tài Jì Quán Association in China. Dr. Jin Ye is de nicht van Ma Jiangbao. Dr. Jin Ye is uniek in het Verenigd Koninkrijk en de EU voor haar inzicht en kennis van de Wu stijl Tài Jì Quán . Ze begon met het beoefenen van de Wu Style in Shanghai toen ze nog maar 10 jaar oud was. Toen ze 16 was begon ze het bestuderen van de theorie met haar grootouders Wu Yinghua en Ma Yueliang. Ze is de enige leraar in het Verenigd Koninkrijk die de vijf Wu stijl zwaardvormen beheerst. In 2017 zijn er drie seminars gepland. De seminars worden ingevuld met voornamelijk de Qi Xing zwaardvorm, aangevuld met basis zwaard bewegingen en Tui Shou met stappen en dubbel zwaard. datum en tijd: Op 25 en 26 februari, 22 en 23 april en 2 en 3 september. zaterdag, 12:00 tot 18:00 uur (Qi Xing zwaardvorm) zondag, 9:00 tot 13:00 uur (dubbel zwaard en tui shou) plaats: Kaasmarktschool Kaasmarkt 1 2312 HZ Leiden Kosten: 60€ voor zaterdag en 50€ voor zondag.
Start nieuwe lessen in september
Altijd al van plan om met tàijì te beginnen ?
Maar kwam het er niet van ?
September is het ideale moment om met tàijì te beginnen. In deze maand kan je gratis en zonder verplichtingen deelnemen aan de introductie lessen op de dinsdagavond. Ben je benieuwd hoe tàijì jouw leven kan verrijken? Laat je dan uitdagen en neem contact op met Jian Aan Zee.“Tài Jì Quán de ultieme oefening
voor lichaam en geest.”
Aan het beoefenen van tàijì worden tal van positieve zaken toegedicht. Zo kan het je sterker en weerbaar maken in het gevecht. Het compenseert eenzijdige belasting en stress. Ook zijn er mensen die melden dat hun gezondheid is toegenomen en dat zij minder vatbaar zijn voor ziekte of sneller herstellen. Diegenen die tàijì regelmatig beoefenen zullen zich in deze en andere positieve voorbeelden herkennen. Tegenwoordig staat gezondheid op de voorgrond. Het lichaam wordt op een zachte wijze getraind en heeft hierdoor bijna geen belasting voor pezen en gewrichten. Door de langzame uitvoering wordt het meditatieve effect waarneembaar waardoor het ontspannend werkt op lichaam en geest en hierdoor ook stressverlagend werkt. Het helpt je concentratie, evenwicht, balans en coördinatie te verbeteren. Doordat beoefening van tàijì je lichaam versterkt en de geest ontspant bevordert het ook de gezondheid. Tàijì oefeningen zijn gracieus en zacht, het wordt ook wel meditatie in beweging genoemd. Men gaat uit van een energie, Qi, die moet circuleren. Qi is het basisprincipe van de Chinese geneeskunde. De Chinese geneeskunde gaat er van uit dat het lichaam de geest volgt en dat een lichamelijke ziekte zijn oorzaak heeft in een verstoord evenwicht tussen de energie van de geest en het lichaam. Tàijì heeft als doel om lichaam en geest terug te laten keren naar hun oorspronkelijke, zuivere en gezonde staat zodat er weer efficiënt met lichamelijke en geestelijke energie kan worden omgegaan. Ook betekent Tai Ji evenwicht van Yin en Yang. Yang is de beweging en Yin is de rust. De cirkel eromheen symboliseert gelijktijdig zowel de uiterlijke beweging en innerlijke rust en met deze achtergrond wordt het ook als een vechtsport beschouwt. In de tàijì lessen maken we kennis met de grondbeginselen van de Wu stijl Tài Jì Quán . Elke les bestaat uit drie onderdelen: 1. de opwarming met de voorbereidende oefeningen om de spieren op te warmen, gewrichten en banden los te maken en contact te krijgen met je lichaam. 2. de vorm, het stap voor stap leren van de eerste bewegingen, dat zijn bewegingen die heel precies en in een vaste volgorde langzaam worden uitgevoerd. Elke les wordt de vorm vanaf het begin een aantal keren herhaald en de fouten gecorrigeerd en de verbeterde vorm weer een aantal keren herhaald. 3. als afsluiting de afkoeling. Wil je een proefles volgen of vind je het leuk om iemand mee te nemen dan kan dat altijd. Laat het ons even weten via de contactpagina.
Jian Aan Zee
